"Wybrane" to film o początkach państwowej Policji Kobiecej w dwudziestoleciu międzywojennym. Fabuła filmu przywołuje jedną z zakończonych spektakularnym sukcesem akcji policjantek na warszawskiej Pradze.  W parku została porwana mała dziewczynka, córka amerykańskiego Konsula, którą za wszelką cenę trzeba odnaleźć... 

Pomysł stworzenia filmu na 100-lecie Kobiet w Policji Polskiej narodził się w październiku 2023 roku, z inicjatywy Pani Krystyny Sobańskiej-Stępień. Inspiracją dla projektu była premiera filmu „Piękna Złotniczka”, na którą Pani Krystyna przybyła jako widz. Po projekcji zaproponowała producentom, Adrianowi Tarnowskiemu i Mateuszowi Zaojskiemu, stworzenie wspólnego filmu, który odda hołd kobietom w polskiej policji.

Prace nad scenariuszem ruszyły w grudniu 2023 roku. Równolegle trwały intensywne poszukiwania odpowiednich lokalizacji zdjęciowych oraz partnerów i darczyńców, którzy wsparliby realizację filmu. Przełomowym momentem było uzyskanie w maju 2024 roku dofinansowania w formie Stypendium Prezydenta Miasta Lublin na realizację projektu z zakresu twórczości artystycznej.

Zdjęcia do filmu rozpoczęły się w czerwcu 2024 roku i trwały przez lipiec. Sceny były realizowane w malowniczych i historycznych miejscach Lublina, takich jak Stare Miasto, Ogród Saski, Muzeum Wsi Lubelskiej oraz MDK „Pod Akacją”. Dodatkowo, ekipa filmowa odwiedziła Biuro Edukacji Historycznej Komendy Głównej Policji, co nadało produkcji autentyczności i historycznego kontekstu.

Po zakończeniu zdjęć przystąpiono do prac nad postprodukcją, które trwały od sierpnia do listopada 2024 roku. Kulminacyjnym momentem było opublikowanie pierwszego zwiastuna filmu 11 listopada 2024 roku, który wzbudził duże zainteresowanie i oczekiwanie na premierę. 14 grudnia 2024 roku odbyła się uroczysta prapremiera filmu „Wybrane” w Kinie Bajka w Lublinie. Wydarzenie to zgromadziło aktorów, statystów, ekipę filmową, partnerów i darczyńców, którzy mieli okazję obejrzeć efekty wspólnej pracy. W styczniu 2025 roku rozpoczęły się prace nad finalną wersją filmu. Na podstawie anonimowych recenzji dokonano ostatecznych poprawek, przygotowując dzieło do szerokiej dystrybucji. Film „Wybrane” to nie tylko hołd dla kobiet w polskiej policji, ale także owoc pasji, współpracy i zaangażowania wielu osób oraz instytucji.

▶ Młodzieżowy Dom Kultury "Pod Akacją" w Lublinie Dyrektor Agnieszka Walkiewicz - Puła

▶ Zespołem Szkół Odzieżowo-Włókienniczych w Lublinie Dyrektor Halina Rybczyńska

▶ Katedrą Sztuki Mediów Cyfrowych UMCS w Lublinie

▶ Lubelskim Funduszem Filmowym

▶ Warszawskie Stowarzyszenie Rodzina Policyjna 1939 Prezes Michał Krzysztof Wykowski 

▶ IPA Region Pałac Mostowskich Stołecznej Grupy Wojewódzkiej Przewodniczący Leszek Andrzejewski

▶ IPA Region Podkarpacki Przewodnicząca Beata Raus

▶ IPA Region Włodawa Przewodnicząca Bożena Szymańska 

▶ ZSO Nr 2 im. Stanisławy Filipiny Paleolog w Lublinie Dyrektor Jacek Furtak

▶ Muzeum Pojazdów Zabytkowych w Lublinie Jarosław Janowski

▶ Pracownia Artystyczna TRAF w Lublinie Barbara Ławnik  

▶ Wymienialnia Ubrań w Lublinie Jolanta Próchniak

▶ Muzeum Wsi Lubelskiej Bogna Bender-Motyka

▶ Opera Lubelska Dyrektor Kamila Lendzion

▶ Komenda Wojewódzka Policji w Lublinie

▶ Wydział Edukacji Historycznej  Biura KGP 

▶ Gazeta Policyjna

▶ GRH „Szewron”Żyrardów 

▶ GRH PP „Posterunek w Radomiu „

▶ Pizzeria „Rykowisko” w Lublinie Adam Puchala

▶ Muzeum Zespół Synagogalny we Włodawie

▶ Stypendium Prezydenta Miasta Lublin

▶ Stypendium Artystyczne Marszałka Województwa Lubelskiego

▶ Międzynarodowe Stowarzyszenie Policji IPA Region Krosno

▶ SWG IPA Rejon Pałac Mostowskich

▶ Grupa Rowerowa IPA Włodawa 

▶ Daniel IPA 

▶ Ośrodek Wypoczynkowy RANCZO Okuninka

▶ Bistro Podolanka 

▶ Rykowisko - Pizza & Snack

▶ Prywatni darczyńcy - Zrzutka.pl (https://zrzutka.pl/uu5f6c) 

W 1923 roku, pod wpływem wyrażonego przez Ligę Narodów zaniepokojenia wzrostem prostytucji, przestępczości wśród nieletnich i przestępstw związanych z handlem ludźmi, polska Policja Państwowa zaczęła rozważać powołanie osobnej sekcji kobiecej. Za takim rozwiązaniem optował m.in. Polski Komitet Walki z Handlem Kobietami i Dziećmi. Początkowo powołano, kierowane przez weterankę Ochotniczej Legii Kobiet porucznik Stanisławę Paleolog, Centralne Biuro dla Międzynarodowego Zwalczania Handlu Kobietami i Dziećmi w Rzeczypospolitej Polskiej, działające w ramach Departamentu II MSW.

Ostatecznie 26 lutego 1925 roku komendant główny Policji Państwowej podpisał rozporządzenie zezwalające na przyjmowanie do pracy w Policji Państwowej kobiet. Po przeszkoleniu przyjęto pierwszych 30 policjantek i do 1930 roku ich liczba wzrosła do 50. Kandydatkami mogły zostać jedynie panny lub bezdzietne wdowy w wieku od 25 do 45 lat, odznaczające się dobrym zdrowiem, przynajmniej 164 centymetrami wzrostu oraz krótkimi włosami. Ponadto musiały dostarczyć świadectwo moralności, opinię na swój temat wystawioną przez jedną z organizacji kobiecych oraz zapewnić, że przez 10 lat od przyjęcia do służby nie wyjdą za mąż.Większość policjantek z pierwszego naboru skierowano do warszawskiej Brygady Sanitarno-Obyczajowej. Dość szybko praktyka wykazała, że policjantki sprawdzają się często lepiej niż ich koledzy w sytuacjach zatargów ulicznych, w pracy z nieletnimi czy w interwencjach dotyczących przemocy domowej i przestępstw na tle seksualnym. Policjantki dobrze współpracowały także z organizacjami społecznymi zajmującymi się walką z handlem ludźmi i sutenerstwem, jak tzw. misje dworcowe, towarzystwa ochrony kobiet czy katolickie zakony kobiece.

Od 1935 roku polskie funkcjonariuszki nosiły mundur policyjny.

W sierpniu 1935 roku utworzono przy Wydziale IV Komendy Głównej Policji samodzielny Referat dla Spraw Oficerów i Szeregowych-Kobiet, kierowany przez podkomisarz Stanisławę Paleolog. Powstał wtedy specjalny, 9-miesięczny kurs dla kobiet-szeregowych, którego absolwentki kierowane były w charakterze posterunkowych do jednostek prewencji lub śledczych. Oddziały Policji Kobiecej działały w Warszawie, Wilnie, Krakowie, Lwowie i Łodzi. Poza osobnymi jednostkami kobiecymi, policjantki przydzielono także do brygad kryminalnych lub izb zatrzymań nieletnich w Poznaniu, Gdyni, Kaliszu, Lublinie i Stanisławowie. Do końca 1936 roku przyjęto do służby kolejnych 112 kobiet, a w kolejnych latach każdego roku przyjmowano dodatkowych kilkadziesiąt. W sumie do wybuchu II wojny światowej kursy w warszawskiej Szkole Oficerów Policji Państwowej ukończyło około 300 policjantek.

W czasie kampanii wrześniowej większość służb kobiecych polskiej policji podzieliła los swoich kolegów z lokalnych komisariatów. Sama Stanisława Paleolog, w 1939 roku awansowana do stopnia komisarza, odłączyła się od transportu ewakuacyjnego Sztabu Komendy Głównej Policji Państwowej i, wraz z częścią kompanii szkolnej policjantek, wzięła udział w walkach Samodzielnej Grupy Operacyjnej „Polesie” gen. Franciszka Kleeberga. W czasie okupacji służyła w granatowej policji, a równocześnie w ramach Państwowego Korpusu Bezpieczeństwa szkoliła przyszłe kadry kobiece dla powojennej policji polskiej. Po wojnie pozostała na emigracji w Wielkiej Brytanii, gdzie współpracowała ze Scotland Yardem, a w 1952 roku opublikowała pierwszą monografię polskiej policji kobiecej pt. The Women Police of Poland 1925–1939.

Żródło: Wikipedia CC BY-SA 4.0 - https://pl.wikipedia.org/wiki/Policja_kobieca